2006-03-02 Fabeltjes leiden een lang leven

Nadat deze lezersbrief werd ingezonden zonder enige reactie werd de schrijver er van van de dienst opiniepagina naar de dienst binnenland gestuurd. Daar moest de schrijver het stellen met collega’s van de verantwoordelijke journalist. Na een paar dagen tevergeefs gewacht te hebben werd hij bij een volgend telefoongesprek naar het hoofd dienst opiniepagina verwezen. De enige reactie die ik kreeg was het verwijt dat schrijver iemand buiten zijn dienst had durven contacteren, zelfs al was dat op aanraden van zijn assistent. Het resultaat was dus wel dat de opiniepagina dienst geen rechtzetting van dat fabeltje toeliet. Something rotten in the state of Standaard’s opiniepagina?

——————————————————————-

Geachte
hierbij een opiniestuk als reactie op de foute informatie vandaag ( 02/03/2006) verschenen in het artikel van M Silke.

Ik ben verwonderd dat u zelf niet op de hoogte bent van deze grootse hoax van de laatste jaren vooral dat het reeds in vele kranten rond de wereld beschreven werd en dat u dan nog praktisch een halve pagina besteed aan juist DIE foto.

In attach hebt u twee fotos uit de opname die al duidelijk laten zien dat die jongen ten minste twee “dode” posities innam tijdens de opnamen

Ik hoop ten stelligste dat u deze rechtzetting van de feiten voor uw lezers niet wilt verbergen.

met vriendelijke groeten

————————-

Fabeltjes leiden een lang leven

Bij het lezen van deze tekst van de hand van Andrew Silke en geïllustreerd met een halve pagina foto van Mohammed Al Dura met zijn vader achter een vat in Gaza in de krant van 2 maart 2006:

“Een goed voorbeeld was de dood van een 12-jarig Palestijns jongetje dat samen met zijn vader door Israëlische soldaten onder vuur was genomen. De soldaten beweerden dat ze zelf beschoten waren, maar de tv-beelden toonden duidelijk aan dat de jongen en zijn vader er voor niets tussen zaten. Dat was zo’n moment van flagrant onrecht aangedaan aan een hele groep – in dit geval de Palestijnen – dat die massaal in opstand kwam. Dat moment was belangrijker voor de tweede Intifada dan het beruchte bezoek van Ariël Sharon aan de Tempelberg. Het aantal zelfmoordaanslagen is daarna spectaculair toegenomen. Vraag je Palestijnse terroristen naar de reden van hun acties, dan krijg je dit soort verhalen.”

heb ik de volgende kanttekeningen:

Weet M. Silke dan nog niet dat hij hier een hoax gebruikt of heeft hij een behoefte om de zelfmoordaanslagen van de Palestijnse terroristen goed te keuren, zoals men nu de herrie in de Moslimwereld trachtte te verklaren door de spotprenten over Mohammed. Iedereen met gezond verstand weet dat het gewoon een excuus was zoals ook de “dood” van Mohammed Al Dura in Gaza om de Intifada, reeds maanden gepland door Yasser Arafat, te starten.

Maar de Belgische lezer is echter veel minder vertrouwd met de echte feiten achter deze “schietpartij” en het is tijd dat het fabeltje van M Silke eens doorgeprikt wordt.

1. Het werd reeds minder dan één jaar na de feiten door ballistische analyse bewezen dat de schoten, die eigenlijk nooit getoond werden op de filmopname van de franse Tv-ploeg van Antenne 2, indien echt, nooit vanuit de Israëlische stellingen konden afkomstig zijn. Indien er inderdaad geschoten werd dan was dit vanuit posities die de Palestijnse schutters hadden ingenomen. En iedereen weet dat ze daar niet op één martelaar meer of minder kijken.

1. De commentator van de beelden, Charles Enderlin, die niet aanwezig was maar wel wist te vertellen dat het schoten van Israëlische soldaten waren, heeft zijn uitspraak meer dan een jaar geleden teruggetrokken en beweert nu dat hij dat nooit zo gezegd zou hebben.

De zaak blijft niet beperkt tot deze vervalsing van feiten. Er is ondertussen een klacht neergelegd bij het Europees Gerechtshof voor de Mensenrechten tegen Antenne 2, want het is ook praktisch bewezen dat de ganse opname een enscenering zou zijn. In het kort hierna een paar argumenten die te vinden zijn op volgende Internet sites

http://www.laveritemaintenant.org/ , http://www.debriefing.org/16020.html en http://www.acmedias.org/ en in het boek « Contre-expertise d’une mise en scène » van Gérard Huber (Editions Raphaël).

1. De volledige opname, die volgens Charles Enderlin te verschrikkelijk waren om te laten zien, bestaat niet! Het enige wat voor een klein aantal toeschouwers werd geprojecteerd was dat Mohammed Al Dura in verscheidene posities « dood » lag en een uiterst duur statief dat zich op minder dan twee meter bevond, misschien wel opzettelijk achtergelaten bij de voorbereiding van de opname. De andere scènes van de film bevatten zuivere ensceneringen over het in- en uitbrengen van valse gewonden in een ziekenwagen.
2. De opname in het ziekenhuis van Gaza van een overleden jongen die Mohammed Al Dura moest voorstellen vond een paar uur voor de filmopname.plaats. Teruggevonden documenten bewijzen dat.
3. De Palestijnse Autoriteit heeft nadat de filmopnamen de wereld werden ingezonden elke autopsie geweigerd van het binnengebracht lichaam zodat de oorsprong van de kogels nooit zou uitkomen.

Er zijn nog andere duistere elementen in deze affaire, en die reeds gepubliceerd werden in de wereldpers (http://www.acmedias.org/b418.asp), maar in België geen weerklank kregen wegens politieke correctheid.

De kranten zitten hier inderdaad met een dilemma: ofwel deze moderne Dreyfuss-affaire aankaarten en daarbij hun eigen geloofwaardigheid bij het grote publiek in gedrang brengen of het best verzwijgen?

De franse Tv-zender heeft er ook alle belang bij om deze zaak in de doofpot te stoppen en elk onderzoek tegen te werken. Indien hun vervalsing van de feiten openbaar zou worden dan kunnen de verwanten van de duizenden doden en de tienduizenden gewonden van de Intifada een grote rechtszaak aanspannen en fenomenale schadevergoedingen eisen.

Het is daarom dat personen zoals Andrew Silke deze met deze “world legend” (want het is niet beperkt gebleven tot een “urban legend” meer) nog steeds een gehoor vinden in kranten die het soms niet al te serieus nemen met het correct informeren van hun lezers.

R. R.