2008-08-06 Subjectieve berichtgeving?

Opiniestuk door Michael Freilich, hoofdredacteur van Joods Actueel.
dinsdag 5 augustus 2008

Subjectieve berichtgeving?

Als hoofdredacteur van Joods Actueel krijg ik van mijn lezers vaak te horen hoe de Vlaamse pers eenzijdig anti-Israël zou zijn. Ik stap niet mee in deze redenering en leg hen uit dat in het Midden-Oostenconflict beide partijen fouten begaan, dit komt dan ook tot uiting in het Vlaams medialandschap. Deze week moest ik echter in het zand bijten omwille van de grove subjectieve berichtgeving. Ik verklaar mij nader.

Vorig weekend laaiden interne Palestijnse gevechten tussen Hamas en Fatah in de Gazastrook weer op. Nadat zeker tien leden van de Hilleclan,gelieerd aan Fatah, werden vermoord vluchtten zo’n 180 strijders naar Israël. De Israëlische soldaten aan de grenspost met Gaza keken verbaasd op toen een horde mannen, met de armen in de lucht, op hen afkwamen. Het Israëlisch ministerie van Defensie liet de strijders uitzonderlijk de grens passeren en stuurde de gewonden naar verschillende ziekenhuizen in Israël. “Het gaat hier om een humanitaire geste” aldus een legerverantwoordelijke. Israël zou ook de mannen naar de Westelijke Jordaanoever overbrengen waar hun leven niet in gevaar zou zijn. Maar dat was buiten de Palestijnse president Abbas gerekend. Die weigerde de Fatahleden asiel te bieden. Hij vreesde dat hierdoor zijn machtspositie in Gaza zou verminderen.

Groot was de verbijstering bij de gevluchte Fatah aanhangers. “Ze sturen ons terug naar Gaza, maar waarom toch?” verklaarde Shada Hilles aan Reuters. “Ofwel zullen ze mij folteren of vermoorden”. “Ze zullen ons in stukken snijden, we wéten dat ze ons zullen afmaken”, was de verklaring van een andere man opgetekend door het persagentschap.

Op aanvraag van Abbas startte Israël dan maar met het terugsturen van de mannen naar Gaza, een dertigtal in eerste instantie. Maar toen bleek dat die door Hamas werden gearresteerd beval Israëlisch minister van Defensie Ehud Barak de onmiddellijke stopzetting hiervan. “Dit kunnen we niet doen” was zijn reactie. Een Israëlische mensenrechtenorganisatie tekende ook protest aan bij het Hooggerechtshof om de teruggave een halt toe te roepen. Het kabinet in Jeruzalem besliste uiteindelijk om de overgebleven strijders naar de Palestijnse stad Jericho op de Westelijke Jordaanoever te sturen. Het was geen makkelijke beslissing, ingaan tegen de uitdrukkelijke vraag van Abbas. De regering wil de verbeterde relaties met de Palestijnse Autoriteit niet in het gedrang brengen.

Conclusie van dit verhaal, Israël beschermt haar eigen ‘vijanden’ tegen zichzelf. De Palestijnse president wenste zijn troepen als kanonnenvlees in te zetten om toch geen gezichtsverlies te lijden. Als dit ten koste van honderden aanhangers moest gebeuren, dan zij het zo.

Wat heeft dit met ‘De Morgen’ te maken? Simpel, de krant bericht gretig over het conflict in het Midden-Oosten. Ze heeft zelfs een correspondent die uitsluitend hierover bericht, Frank Schlömer. Verhalen die de andere Vlaamse kranten niet halen brengt hij vaak wel. Groot was dus de ontsteltenis toen bleek dat er geen enkel woord stond over deze zaak in de krant van maandag stond. Misschien was Schlömer wel op vakantie? De volgende dag raakte dan bekend dat Israël de Fatah aanhangers naar Jericho zou sturen. Een mooie conclusie van het verhaal, dit zou toch zeker de krant van dinsdag halen dacht ik bij mezelf… als de journalist niet op vakantie is tenminste.

Niets leek minder waar, dinsdag prijkte een groot artikel (over meer dan een halve pagina) over het vermeend misbruik van zieke Palestijnen door Israëlische veiligheidsdiensten. Schlömer was duidelijk niet op vakantie. Het opmerkelijk verhaal van de gevluchte Fatah strijders en hun ‘redding’ door Israël? Geen woord over terug te vinden.

En ja, zo lijkt de stelling toch bevestigd. Als er berichten zijn die Israël in een slecht daglicht brengen, corruptieschandalen, wanpraktijken van soldaten, enz. is de krant er als de kippen bij. Maar als een verhaal het ethisch verval van de Palestijnse leiders aantoont en tegelijkertijd het hoger moreel gedrag van de Israëlische regering in de verf zet, dan geraakt dat er niet in.

Criticasters beweren dat dit niet zou stroken met het beeld dat ‘De Morgen’ zijn lezers wil voorschotelen? Hopelijk kan deze opinie wel worden opgenomen en hen alsnog hun ongelijk tonen.

Michael Freilich
Hoofdredacteur Joods Actueel

Nabeschouwing: Deze brief werd naar de krant De Morgen gestuurd. Er werd ook telefonisch contact opgenomen met de redactie hierover. Toch is het niet gepubliceerd en lijkt de stelling bevestigd: De Morgen heeft een agenda en brengt haar lezers enkel artikels die in hun beeld van ‘Israël de agressor en de Palestijnen zijn doetjes’ past.